Witam Panstwo!
Jestem ukraincem ze wschodu, ukupowanego przez Rosje. Pierszy raz trafilem do Polski w roku 2014. I od tego czasu mieszkalem tu, za wylaczeniam paru miesiecy co spedzilem, zeby wyrobic nowa wize, lub odpoczac na cieplym morzu. Czulem sie tu, jak w domu.

Pracowalem jako programista podczas wybuchu wojny, i jakos tak wyszlo, ze po wybuchu wojny nie pracowalem jakos, bo nie moglem znalezc prace jako programista, robilem to taki kurs, to siaki.
Mieszkalem w malym pokoiku i kasse mialem z bylych czasow, jak pracowalem przez 3 lata w IT.
Nigdy nie dostawalem zadnych zasilkow, ale jednak teraz nie mam podstawy zeby ubiegac o karte pobytu.
Przed tym co roku pobyt osob jak ja byl przedluzany przez ustawe o pomocy ukraincam.
(Przedluzenie viz dla osob, co byli w polsce przed wojna na ukrainie)

Co panstwo mysli o takich osobach jak ja? Czyli nie siedze na zasilkach, ale obecnie i podatkow nie place - nie ma ode mnie zysku dla panstwa Polskiego.
Czy to nieprzyjecie ustawy to taki znak od spoleczenstwa, zeby "spi*rdalac"?
Jaki kierunki polecacie ?

// Wiem ze temat bandery jest czesto poruszany w Polsce, to odrazu powiem ze nie mam z tym nic wspolnego. Ani ideologicznie, ani historycznie, nie jestem z tych terenow.

Edit:
Ustawa ta jest tu:
Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa oraz niektórych innych ustaw

Edit:
Duzo osób pisze o zdobyciu obywatelstwa. To nie jest tak proste i szybkę jak mówi pan Prezydent.
Gdyby tak było to mielibyśmy z 150 tys. uznań obywatelstw ukraincam roczne. A jest 5 tys.
Tu są warunki: https://www.gov.pl/web/mswia/popros-o-uznanie-za-polskiego-obywatela

Tydzien temu kolega mial dosc powazny wypadek na rowerze bo rzucil sie na niego pies bez smyczy, ktory jak sie dowiedzielismy rzuca sie na przejezdzajace rowery/motocykle. Podobno zrobil to nie pierwszy raz, policja wie, policja ma w dupie.

Dwa razy w ostatnim miesiacu, po zwroceniu uwagi ludziom ze psa trzyma sie na smyczy odpowiedziano mi zebym zamknela morde bo dostane wpierdol. Dodam ze jestem dosc drobna kobieta, grozby wyszly od "mezczyzn". Zaznaczam ze uwage zwrocilam grzecznie, raz jak pies skoczyl na mnie lapami, drugi raz jak o maly wlos nie przejechalam go swoim rowerem. Byly to to ulice w centrum, nie skwerki czy podworka.

Mieszkam w centrum i ludzie wyprowadzaja swoje duze czesto psy bez smyczy notorycznie, nie sa one agresywne w stosunku do ludzi ale kilka razy w tygodniu widze jak pies bez smyczy chce rzucic sie na innego psa (ktory o dziwo zawsze jest na smyczy i wtedy jego wlasciciel ma przesrane).

Do tego psy w restauracjach, barach, kawiarniach . Sama mialam kilka psow w swoim zyciu, przez kilka lat robilam wolontariat w schronisku dla zwierzac gdzie zajmowalam sie psami ktore mialy rozne problemy zachowawcze i emocjonalne i wazne bylo dla nas by psa dopasowac do odpowiedniej rodziny / miejsca zamieszkania. Jezeli pol zycia spedzasz poza domem to po jakiego chuja adoptujesz psa ktory ma separation anxiety i nie moze sam siedziec w domu? Zatloczony bar to nie jest miejsce zeby godzinami siedziec z psem.

I to juz osobisty moj rant, wielu z moich znajomych (ktorzy wiedza ze lubie psy) czesto wpada do mnie ze swoimi psami i to by bylo ok ale nie pamietam ostatnio kiedy widzialam wytresowanego psa. Wiec pies od razu na kanape/lozko z brudnymi lapami, albo zaczyna zebrac o jedzenie.

Ja nie wiem, jak mialam swoje psy to kazdy z nich byl nauczony zeby nie skakac na ludzi, zeby nie zebrac, a nawet jak zdarzylo mu sie zapomniec to byla natychmiastowa reakcja na moje komendy.

Czy ludzi juz totalnie popierdolilo w tym miescie? Musza byc jakies ustawy zaostrzone, moze tak jak w Gdansku? Dodam ze jestem urodzona i wychowana w Warszawie i pamietam jak psy przed wejsciem do sklepu zostawialo sie na zewnatrz. Teraz kazdy Rafik i Fifik nie moze na 2 minuty zostac sam na zewnatrz bo bedzie mial traume. Dodam ze rozumiem jak najbardziej przyprowadzanie mlodych psow na przyklad do galerii handlowych w ramach treningu, ale to co innego.

Troche przerazajace jest tez to ile psow, w tym szczeniakow, jest na OLX do oddania za darmo. Sama bardzo bym chciala miec psa ale jak widze z czym bym sie musiala uzerac (pojebanymi, nieodpowiedzialnymi wlascicielami innych psow) to od razu mi sie odechciewa.

Rant over.

Pod ambasadą USA stoi jakaś buda z g. i patyków obwieszona szurskimi prorosyjskimi hasłami, plus, o dziwo, jakimiś hasłami propalestynskimi. Co to za ludzie? Czy można się dowiedzieć czy mają zgodę na zajmowanie chodnika w reprezentacyjnej części miasta? Oprócz tego że wali stamtąd niepraną onucą, to jest to też po prostu brzydkie.

Część wszystkim! :)

Pracuje w jednym z Warszawskich korpo na UoP. Lat obecnie 34. Jako starszy specjalista service desk z 3,5r. stażu (2 linia wsparcia) tutaj postanowiłem że chce coś zmienić w życiu, ponieważ dobiłem do szklanego sufitu.

W wielu miejscach internetu (tutaj również) czytam tylko o tym jak wielu zarabia po 10k na rękę.

W związku z tym potrzebuje poczytać innych opinie życiowe - czy faktycznie moje zarobki są tak niskie jak w wielu moich znajomych mi sugeruje patrząc na poziom mojego stanowiska czy to jest norma i szukam dziury w całym? ⊙⁠﹏⁠⊙

Ps. Przy okazji mam serdecznie dość mojej roboty i jestem przed zgłoszeniem wypowiedzenia :D

Dziękuję z góry za komentarze <3

Mam napisane to w umowie najmu mieszkalnego. Ponoć ochronia to w pewien osobę wynajmującą. A czy dla mnie jako najemnicy jest to ok? I czy wlasciciel ma wtedy możliwość wejścia do mieszkania kiedy chce? Pomocy

Zastanawiam się jak żyją inni.

Ja zarabiam ponad 8K na rękę ale gdybym chciała wynająć fajne mieszkanie (bez syfu, z osobną sypialnią) to musiałabym wydać ok 4K. Czy inni też oddają połowę swojego wynagrodzenia na wynajem czy jak sobie radzicie?

Jak wygląda sytuacja z ustawą krajobrazową? Mamy przecież prawo do ładnej przestrzeni publicznej.

Chce się wyprowadzić, mam stałą pracę gdzie zarabiam 5500zł, dam radę opłacić kaucje. Stałych miesięcznych wydatków typu lekarz, leki, bilety itp mam powiedzmy 300-500zł.

Problem w tym, że nigdy nie mieszkałam sama, więc nie wiem ile muszę mieć miesięcznie na jedzenie. Nie wiem też ile powinnam realnie miesięcznie móc odkładać.

Moje pytanie brzmi w ilu PLN powinnam się zmieścić w czynszu, żeby mi starczyło na życie i ewentualne pierdoły typu jedzenie na mieście i kino?

Podzielcie się proszę swoimi wydatkami i tym jak to wszystko ogarniacie bo ja się czuje jak dziecko we mgle

Mam 32 lata, od 10 żyje w Warszawie i chciałabym wreszcie zamieszkać u siebie ale jestem skołowana bo nie mam pojęcia jak to zrobić w rozsądny sposób będąc singielką. Czytam te wszystkie poradniki i łapię się za głowę. Bo przecież rozsądni ludzie biorą kredyt na maks 20 lat. Rata nie powinna przekraczać 30% dochodu netto. Koniecznie 20% wkładu własnego. A do tego jeszcze trzeba nadpłacać żeby zmniejszyć kredyt! I zawsze mieć poduszkę finansową… No błagam ale jak? Do programisty mi daleko, ale zarabiam wydawałoby się wystarczająco choć i tak zajęło mi trochę dojście tu gdzie jestem (moja kariera nie była linearna bo jest dla mnie ważne by czuć z niej satysfakcję ). Aktualnie mogę odłożyć 3-4 tys miesięcznie, posiadam ok 80 tys oszczędności. Mieszkania w Warszawie zaczynają się od 700 tys złotych a jeszcze trzeba to wykończyć. Rata za kredyt na nie wyniosłaby mnie ok 50% mojego wynagrodzenia netto a i tak zostałabym bez poduszki finansowej więc byłabym w bardzo trudnej sytuacji. Jak ludzie to robią? Nie martwią się konsekwencjami czy po prostu mają tak duże oszczędności albo skłonność do ryzyka? Czy ktoś może mi sprzedać jakiś magiczny trick żeby w tym kraju kupić nieruchomość samemu? Na razie widzę tylko jeden - przenieść się gdzieś do małej miejscowości i poświęcić komfort i całe życie społeczne jakie zbudowałam przez te lata w stolicy :( A może powinnam oszczędzać kolejne 3 lata i czekać aż ceny wzrosną i dalej będę w tej samej sytuacji… Jak to jest/było u was?

Hej, od niedawna mieszkam w Warszawie (lvl 26) i serio się zastanawiam… skąd ludzie (znajomi, ale także ci z pracy) biorą kasę na to wszystko? Wynajem – kosmos, co chwilę jakieś wyjścia na miasto, jedzonko na mieście co tydzień, samochód, parkingi, thermomixy w kuchni, a do tego wycieczki do Tajlandii albo city breaki po Europie.

Tylko mnie te warszawskie ceny bolą i sprawiają, że łapię się za portfel przy każdej kawie na mieście/ odmiawiam tak częstych wyjść? Czy jest jakiś warszawski sekret ogarniania budżetu, który wszyscy znają a ja o nim nic nie wiem? Help!

Mam już tak bardzo dosyć tego hałasu. Otwarte okno o tej porze roku to często niezbędność. Ale wtedy trzeba dokonać wyboru. Rozpuszczać się, czy słuchać tego napie****ania. BRUUUUUUUUUUM WRUUUUUUM, nieważne czy to wczesne godzinny poranne, środek dnia czy nocy. Ci "motocykliści" doprowadzają mnie do pasji. Mieszkam przy dużej ulicy i często w nocy słyszę jak dla zabawy zapierdzielają w tą i z powrotem. Te ich głośne zabaweczki. Te cholerne szlifierki. Oby głośniej, oby wszyscy dookoła słyszeli jaki dzieciątko ma szybciutki motorek.

Mam Hondę Shadow. Jazda tym motorem to życie. Spokojnie do przodu. Piękne miejsca, powiew powietrza. Idealny czas na ułożenie myśli w głowie, na przygodę. Ale tych zapi*****aczy nie trawię. To że również jeżdżę na dwóch kółkach nie znaczy, że mam z nimi cokolwiek wspólnego. Co więcej, nie chcę mieć. Wstyd mi za coś takiego. Gardzę.

Stoi auto już ponad 5 godzin na wjeździe do mojego garażu, tuż przed samą bramą garażu. Nawet kartki z numerem nie zostawił. Zwałem straż miejską i mówią że nic nie zrobią bo to teren prywatny.

Strażnik polecił mi stanąć za nim i go zablokować...

"Wtedy ja będę go blokował a już będę stał na terenie miejskim, to będzie moża mnie odholować."
"Hmm no tak".

Szok

Konto otworzyłem w Millennium bez żadnego problemu.

Dopisek: No i stało się. Poszliśmy z żoną jeszcze raz do tego samego oddziału Millennium, w którym wcześniej nam odmówiono. Tym razem była inna pracowniczka banku, która powiedziała, że oczywiście możemy otworzyć konto i potrzebny jest tylko paszport oraz PESEL, nic więcej. Po otwarciu konta zapytaliśmy, dlaczego za pierwszym razem nam odmówiono. Odpowiedziała, że nie każdy pracownik wie, że Litwa należy do UE, i są przyzwyczajeni do klientów z Ukrainy, dla których karta pobytu jest obowiązkowa.

Dziękuję za ofertę pomocy i rekomendację, żeby spróbować jeszcze raz w Millennium – to naprawdę pomogło. Wszystkim pozostałym, którzy oskarżali mnie, że nie mam dokumentów albo że coś jest ze mną nie tak, również dziękuję za komentarze – bo dzięki nim post stał się bardziej widoczny.

Cześć, jestem obywatelem Litwy, mieszkam w Warszawie. Dziś zarejestrowałem pobyt, ale kartę pobytu dostanę dopiero za miesiąc. Chcę przelać swoje pieniądze z litewskiego banku i po sprzedaży nieruchomości też sprowadzić środki do Polski, a banki w Warszawie jeden po drugim odmawiają mi otwarcia konta.

Odmawiają, tłumacząc, że potrzebują fizycznej karty pobytu ale przecież jestem obywatelem Unii Europejskiej i mam prawo żyć oraz pracować w całej UE.

Pierwszy raz spotykam się z czymś takim, żeby bank nie chciał pieniędzy klienta. Może ktoś z Was pracuje w banku w Warszawie i wie, jak to ogarnąć, albo może pomóc otworzyć konto?

Cześć wszystkim,

chciałam się dopytać, jak mogę dochodzić swoich praw przy nieuczciwym elektryku (albo jakieś inne ciekawe sposoby na wyegzekwowanie albo zwrotu części kasy albo coś).

Typ został zatrudniony do wymiany instalacji elektrycznej w mieszkaniu. Generalnie współpraca z nim to była masakra, robił 3 razy dłużej niż miał, kłamał, że skończone, a do tej pory nie jest skończone. Gdy np. umawialiśmy się że będzie na miejscu i się spotkamy nie przyjeżdżał i nie odbierał. Brak szacunku. Nie demontował starych gniazdek, robił nowe wykucia obok. Kuł sufit kiedy np kabel puszczał rurka, więc nie musiał nic kuć. Sam sobie decydował, które przewody wymienia, które nie, bez konsultacji. Z wszystkim musiałam go pilnować i ciągle wyliczać czego nie zrobił. Pracy nie skończył - miało być zaszpachlowane, są dziury. Zniszczył listwy przy podłogowe i trochę parkietu. Nie wszędzie dał puszki na ścianach. Już udało mi się od niego odzyskać klucze i weszła ekipa od ścian, która powiedziała, że puszki trzeba wykuć bo wystają w niektórych miejscach. Przewody do łazienki mają malutka puszkę a mnóstwo kabli - przykład ze zdjęcia. Koleś nie oddał kluczy dopóki nie dostał hajsu, więc już dla świętego spokoju mu zapłaciłam, ale bardzo żałuję. Teraz mam problem, bo nie będzie się dało zamontować w tym miejscu ze zdjęcia włącznika, a rzeczony pan elektryk twierdzi, że się tak robi i wszystko się zmieści. Czy ma sens zmuszać go żeby pokazał jak to zamontować i udowodnił? Oczywiście chcę za to mieć zapłacone. Nikt po nim za poprawki tego się nie weźmie, a ja mu po prostu nie ufam. Podobno też użył kabla do gniazdka niezgodnego ze standardami budowlanymi (nie znam sie).

Nie wiem, co mogę zrobić, czy jakoś go pozwać? Wrzucić na czarna listę specjalistów? Macie jakieś porady?

Od kilku lat wiadome jest, że ceny za mieszkania odjechały kompletnie. Mieszkam w Warszawie i muszę się przeprowadzić, i nie chcę już wynajmować mieszkania, wolałabym już wziąć kredyt i kupić coś własnego z partnerem. Jakiś czas temu zwolniło się w mojej rodzinie mieszkanie w Łodzi, do którego moglibyśmy się wprowadzić i odłożyć trochę kasy. Prace mamy zdalne, więc nie ma problemu z dojazdami, przechowalibyśmy się tam jakiś czas i poczekali na dobry moment, żeby coś kupić. Ale zastanawiam się czy nie iść all in już teraz i wziąć kredyt na mieszkanie w Warszawie, z której trochę żal mi się wyprowadzać. Ale boję się, że za kilka lat okaże się, że ceny będą 2 razy tańsze.

Czy lepiej poczekać kilka lat aż ceny spadną?

Witam, Mój brat jest w klasie maturalnej, a do matury zostały +- 3 tygodnie. Szkoła w której się uczy robiła mu masę nieprzyjemności związanych z tym że jest on osoba z orzeczeniem ADHD. Po przekazaniu tej informacji dla szkolnej pedagog i reszty nauczycieli spotkaliśmy się z drwinami, "smieszkami" z całej sytuacji, i wgl to wszystko jest wymyślone a mój brat jest leniwy/nieporadny. Pani pedagog widząc moją mamę na mieście podbijała temat i szydziła z całej sytuacji. W związku z brakiem zrozumienia i postawa jaką prezentuje szkoła postanowiliśmy nie opłacać komitetu rodzicielskiego, który de facto jest nieobowiązkowy.

Wczorajszego dnia, mój brat przyszedł do domu i powiedział nam że wychowawczyni (która była obecna przy rozmowie z panią pedagog, i zachowywała się identycznie jak nie gorzej, i przez cały rok robiła mu nieprzyjemności przytaczając sytuację z ADHD) stwierdziła że w przypadku nie wpłacenia pieniędzy na poczet komitetu rodzicielskiego nie dopuszcza go do matury.

Kolejnym argumentem jest to że nawet jeżeli się zlitują i dopuszcza go do matury, to nie wydadzą mu świadectwa ukończenia szkoły.

I tu rodzi się moje pytanie. Czy to jest legalne? Czy to po prostu kolejna próba sterroryzowana mojego brata?

Właśnie znowu zobaczyłem protestującą mini ciężarówkę przeciwko aborcji. Nie jest to nowy widok, ona krąży po Warszawie już jakiś czas, i zazwyczaj miała jakieś tam twarze, napisy i znaki. Nie błogosławiło moich oczu, ale też nie powodowało, że chciałem je sobie wydłubać. Tym razem poszli o krok dalej, i pokazali zdjęcia świerzo wyciętego nienarodzonego płodu, co jak tylko zobaczyłem, sprawiło że czułem się niezwykle niekomfortowo i mnie bardzo obrzydziło. Wiem że taki był zamiar, żeby zniechęcić ludzi do aborcji, ale ja się pytam. Czy tak drastyczne obrazy powinny być pokazywane publicznie? Czy losowe osoby które mogą mieć słaby żołądek, lub tym gorzej dzieci, powinny być nastawione na takie obrazy?

Wszędzie wkolo usiane biedronkami, a poniżej linii torów aż do południa mokotowa nic. Czemu? Wyparła konkurencja, żabki, czy z innego powodu się im nie opłaca?

Zaczynam przymierzać się do zakupu pierwszego samochodu. Głównie jeździłbym nim po Warszawie i okolicach, pewnie sporadycznie w jakieś dalsze wyprawy. Nie ukrywam, że zupełnie nie znam się na samochodach od strony praktycznej, jestem świeżo po zrobieniu prawa jazdy. Nie wiem na jakiej podstawie ocenić, czy samochód jest "dobry".

Zależy mi na tym, by jak najmniej zanieczyszczać powietrze (wiadomo że najlepiej byłoby jeździć komunikacją miejską, ale jednak w pewnych sytuacjach samochód by się przydał). Oczywistym wyborem byłby samochód elektryczny, ale ceny wciąż są dosyć zaporowe. Widziałem używane Nissany Leaf w okolicach 60k, nie wiem czy taniej da się coś sensownego dostać.

Chciałem generalnie prosić o wstępną poradę co do sensownych modeli i budżetu, jaki może być potrzebny. Będę wdzięczny za wszelkie sugestie.

Hej

Mam zęba szóstkę który był leczony kanałowo i niestety się popsuł, nie wytrzymał nawet 5 lat, tak więc dowiedziałem się, że musi być leczony tylko pod mikroskopem, wiedziałem, że to będzie więcej kosztować, u mnie w okolicy pod Warszawą jest to około 1700 zł, ale skoro mam pewien pakiet w luxmedzie i w nim wliczoną plombę, a przez telefon usłyszałem, że to będzie kosztować około 1900 to myślę, że wyjdzie trochę taniej iść właśnie do luxmedu, a na miejscu chcieli mi za wszystko policzyć 5560 zł bez zniżek xD Czy ja coś przespałem? W Warszawie to są normalne ceny za takie usługi? Odgrzebalem temat na reddicie napisany 3 miesiące temu o leczeniu kanałowym i tam znalazłem, że ktoś najwięcej zapłacił max 2600.

Cześć, chciałem zapytać jak wasze doświadczenia z różnych części polski, większych i mniejszych miast, różnych branż w kontekście rynku pracy. Od kilku miesięcy widzę wysyp artykułów, postów na Linkedin, że ludzie nie mogą przez X miesięcy znaleźć pracy, niektórzy zmieniają branże bo im się poduszka finansowa kończy, gdzie kilka lat temu mogli przebierać w ofertach, a zmian pracy to była kwestia tygodni. Zastanawiam się czy rzeczywiście tak jest - czy po prostu trafiłem do jakiejś bańki w internecie. Jak to u was wygląda (jakie miast, branża) ?

Hej! Potrzebuję porady od lokalnych - kompletnie nie znam Warszawy, byłam tu kilka razy i czuję się trochę zagubiona.

Szukam mieszkania do kupienia i mam kilka kryteriów, ale nie chcę iść do agencji, wolę pogadać z ludźmi, którzy tu mieszkają i znają miasto od środka. GPT już wypytałam, teraz czas na Was 😅

O mnie: - Pracuję zdalnie - Mam dwa koty - Nie mam auta - Lubię gotować, rzadko zamawiam, ale lubię czasem wyjść do knajpy - Lubię spacerować - parki super, ale samo miasto też spoko - Budżet mam ograniczony - niby 1,2 mln (przy kredycie na reszte zycia), ale wiadomo im taniej, tym lepiej - Szukam 2 pokoi, ale fajnie jakby było przestronnie, idealnie ok. 55 m²

Czego szukam w okolicy: - Blisko market typu Lidl/Biedronka/Aldi - Dobra komunikacja - najlepiej metro albo PKP, żebym mogła dojechać na Mokotów w max. 30 min - Warzywniak, kawiarnie, knajpki - żeby dało się żyć bez auta - Bezpiecznie - Dobra dzielnica, ale wiadomo - na ścisłe centrum w tym metrażu nie starczy, a na obrzeżach boję się, że będę niewolnikiem i się nie będę ruszać bo slabo z dojazdem

Moi rodzice mieszkają na Mokotowie, więc fajnie jakby to nie było totalnie na drugim końcu, bo to dla nich planuję tę przeprowadzkę.

Ofert jest masa i nie mam pojęcia, gdzie skupić uwagę. Jakbyście mogli podpowiedzieć w których dzielnicach byście szukali na moim miejscu, to byłoby super, bo ja po prostu jestem uber tym przytloczona, wydaje kase na ktora pracowalam cale dorosle zycie i jeszcze bede pracowac, wiec nie chce zle wybrac ;_; (a za dzieciaka myslalam ze za milion to sie kupuje wille z basenem xD)

Dzięki wielkie za każdą pomoc! 💖

Co myślicie? Czy ma to sens? Jeśli tak, w jakich miejscach?

(Odpowiadając, nie skupiajcie się proszę na glovo/bolt/uber motorynkach, bo one nie powinny być w ogóle na ścieżkach rowerowych, tylko jak to widzicie z perspektywy pieszego/rowerzysty.)

Sam jestem rowerzystą, jeżdżę po Warszawie regularnie, ale nigdy do pracy/szkoły, bardziej rekreacyjnie. Jestem, a przynajmniej staram się być, z tych "dobrych" i nie narwanych rowerzystów, którzy sobie jeżdżą na czilku, nie wciskają się na trzeciego, czy nie wyprzedzają za blisko na ścieżkach pieszo/rowerowych, przepuszczają pieszych zgodnie ze znakami, nie drą japy jak pieszy w parku przypadkowo wejdzie na ścieżkę, bo trzy sekundy zwolnienia mnie nie zbawią.

I ja sobie lubię pocisnąć na prostej, ale czasem jak wjeżdżam na np. Pole Moktowskie, gdzie rowerzystów jest sporo; część rekreacyjnych i część tranzytowych to widać, że niektórych prędkość nie jest dostosowana do otoczenia w którym są piesi, dzieci, psy którzy są tam na relaksie. A dużo widziałem ostatnio kwasów, być może nie faktycznych kolizji, ale mocnego hamowania rowerów vs inni rowerzyści i piesi, spowodowanej nadmierną prędkością.

Pewnie też przydałoby się w takich miejscach więcej znaków; poziomych i pionowych, to może niektórzy bardziej poczuliby się jak faktyczni uczestnicy dróg, co mogłoby się przełożyć na jakoś i bezpieczeństwo tych rowerzystów, kiedy wjadą na ulice z samochodami.

Inna sprawa, nawet jak się ustawi znaki, to kto to będzie kontrolował, jak nawet na ulicach samochodów rzadko kontrolują, ale czasem same znaki dadzą niektórym impuls by przemyśleli swoje tempo.